Ο Ηλίας Αλεξέας, ήταν ο μακροβιότερος Μεσσήνιος διαιτητής που αγωνίστηκε για 12 χρόνια ως βοηθός διαιτητής στη Σούπερ Λιγκ και για 11 χρόνια ως διεθνής βοηθός διαιτητής…
Ο Αλεξέας είναι άνθρωπος χαμηλών τόνων. Φρόντιζε πάντα να ανταποκρίνεται όσο το δυνατόν καλύτερα στα καθήκοντα του όλο το διάστημα της 25χρονης καριέρας του και να μην προκαλεί με τη συμπεριφορά και τις υποδείξεις του, τους ποδοσφαιριστές, αλλά και τους φιλάθλους.
Ο Αλεξέας σε μια εκ βαθέων συνέντευξη
Ο 45χρονος πρώην πλέον διαιτητής στη συνέντευξη που παραχώρησε στην “Ελευθερία”.
– Πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη διαιτησία;
“Από μικρός λάτρευα το ποδόσφαιρο και ασχολήθηκα με αυτό σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Όταν επέστρεψα από το στρατό, με παρότρυνε ένας φίλος του πατέρα μου, παλιός διαιτητής εθνικών κατηγοριών ο κ. Τσουμάνης, τον οποίο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, να έρθω να παρακολουθήσω μια σχολή διαιτησίας που εξελισσόταν την χρονική εκείνη περίοδο. Αυτό ήταν! Ξεκίνησα και λάτρεψα αυτό το κομμάτι της ενασχόλησης μου με το ποδόσφαιρο”.
– Όλα τα χρόνια που ήσασταν διεθνής βοηθός έχετε οριστεί σε αρκετά παιχνίδια; Είναι κάποιο από αυτά που θυμάστε περισσότερο;
“Τα παιχνίδια αμέτρητα και η συγκίνηση των αγώνων στο εξωτερικό απίστευτη. Θα επισημάνω μόνο δύο. Το πρώτο που είχα την χαρά να δω την ομάδα της Λίβερπουλ σ’ ένα ματς με την Γιανγκ Μπόις (το 2012 για το Europa League), το οποίο είχε οκτώ τέρματα και πραγματικά το απόλαυσα και το δεύτερο ήταν η συμμετοχή μου στον τελικό των Μεσογειακών αγώνων του 2018. Μια τιμητική διάκριση για έναν Ελληνα διαιτητή”.
– Παίζοντας σε αρκετά ευρωπαϊκά παιχνίδια, είδατε πολλούς ποδοσφαιριστές. Από αυτούς ξεχώρισες κάποιον, που πλέον είναι γνωστός αυτή τη στιγμή στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο;
“Καθώς αναπολείς τα παιχνίδια που έχεις συμμετάσχει και αντιλαμβάνεσαι ότι όλοι οι ποδοσφαιριστές που τους έβλεπες στην αρχή της καριέρας τους έχουν καταφέρει τόσα πολλά, πραγματικά χαίρεσαι που κατάφερες να τους δεις από τόσο κοντά και να είσαι μαζί της στο γήπεδο. Τέτοιοι ήταν ο Laporte, ο Mane κ.α.”.
– Από όλη αυτή τη διαδρομή σας στη διαιτησία θυμάστε κάποιο περιστατικό το οποίο σας έχει κάνει εντύπωση
“Αυτό που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι η διαφορά νοοτροπίας που υπάρχει στην υπόλοιπη Ευρώπη προς το πρόσωπό των διαιτητών. Εκεί μας θεωρούν πραγματικά αξιωματούχους του αγώνα και έχουν την ανάλογη συμπεριφορά απέναντί μας. Ο σεβασμός είναι αυτονόητος και πραγματικά χαίρεσαι να ταξιδεύεις και να εργάζεσαι στις χώρες αυτές”.
– Από τις πόλεις που βρεθήκατε για τα παιχνίδια ποια σας προσέλκυσε το ενδιαφέρον και θα θέλατε να πάτε ξανά, ως επισκέπτης πλέον αφού δεν είστε εν ενεργεία βοηθός διαιτητής;
“Πραγματικά ήταν αμέτρητες οι πόλεις που δεν θα είχα διαφορετικά την χαρά να επισκεφτώ αν δεν ήμουν διαιτητής και γι’ αυτό παροτρύνω όλα τα νέα παιδιά να ακολουθήσουν το δρόμο της διαιτησίας. Πολλές από αυτές θα προσπαθήσω οπωσδήποτε να τις δω πάλι ως επισκέπτης καθώς κάθε χώρα είχε την μοναδική της ομορφιά. Αυτή που μου έκανε όμως την μεγαλύτερη εντύπωση ήταν η πόλη του Μπιλμπάο γιατί ήταν πολύ γραφική, με απέραντο πράσινο και με απίστευτη αρχιτεκτονική”.
– Κρατήσατε κάποια φιλία από τη διαιτησία, και ποιος ήταν ο μεντοράς σας;
“Στην πολύχρονη διαιτητική μου καριέρα είχα την ευτυχία να κάνω αμέτρητους φίλους. Πραγματικά κάθε πόλη και νέες γνωριμίες και φιλίες. Το εντυπωσιακό όμως είναι η δημιουργία φίλων με άτομα διαφορετικής κουλτούρας, διαφορετικού πολιτισμού, που μας συνέδεσε η αγάπη μας για το ποδόσφαιρο. Έναν συγκεκριμένο μέντορα δεν μπορώ να πω ότι είχα. Πάντα θεωρούσα ότι έχεις μόνο να κερδίσεις ακούγοντας κάποιον και γι’ αυτό, ακόμα και τώρα, όταν συναναστρέφομαι με κάποιον, προτιμώ να ακούω και να επιλέγω αυτά που θεωρώ πως μπορούν να με βελτιώσουν καταρχήν ως άνθρωπο”.
– Ποιο ήταν το μεγαλύτερο κέρδος από τη ενασχόληση σας με τη διαιτησία; Και αντίθετα τι στερηθήκατε όλα αυτά χρόνια;
“Και τι δεν κέρδισα! Κατάφερα να ταξιδέψω σε όλη την Ευρώπη, να αγωνιστώ στα περισσότερα γήπεδα της Ελλάδας, να κάνω αμέτρητους φίλους, να ενισχύσω το οικογενειακό μου εισόδημα και να φτάσω στο τέλος αυτού του κύκλου νιώθοντας πως έκανα το καλύτερο που μπορούσα σε έναν τομέα που λάτρευα, το ποδόσφαιρο. Για να τα πετύχω αυτά, προσέγγισα από την αρχή την ενασχόληση μου σε επίπεδο άσκησης, διατροφής και εκπαίδευσης σοβαρά και επαγγελματικά. Βέβαια, αν και η ενασχόλησή μου αυτή στέρησε πολύτιμο χρόνο από την οικογένεια μου, η οικογένειά μου ήταν το στήριγμα και η αρωγός μου όλα τα χρόνια χωρίς την οποία δεν θα είχε επιτευχθεί τίποτα από αυτά”.
– Ποτέ αποφασίσατε να αποχωρήσετε από την ενεργό δράση. Τι σας έκανε να πάρετε αυτή την απόφαση στα μέσα της αγωνιστικής χρονιάς που πέρασε;
“Σταμάτησα την ενεργό δράση τον Δεκέμβριο του 2021. Καθώς συμπλήρωνα το 45ο έτος και επειδή δεν θα μπορούσα να συμμετάσχω πλέον σε αγώνες στο εξωτερικό, θεώρησα πως ήταν η κατάλληλη στιγμή να αποσυρθώ ώστε να ανοίξω τον δρόμο σε νέα παιδιά”.
– Γιατί η Μεσσηνία δεν έχει διαιτητή Α’ εθνικής εδώ και αρκετά χρόνια και γενικότερα γιατί έχουμε λίγους εκπρόσωπους στις εθνικές κατηγορίες; Ποιο είναι το επίπεδο της μεσσηνιακής διαιτησίας;
“Οι αιτίες είναι πολλές και η συζήτηση για την αντιμετώπισή τους μεγάλη και δεν μπορεί να αποτυπωθεί με μια απλή αναφορά. Σημασία έχει πάντα να κοιτάμε μπροστά, στο μέλλον και στα παιδιά που έρχονται. Να τους δώσουμε εφόδια να μπορέσουν να κάνουν το επόμενο βήμα. Αυτό δεν μπορεί να γίνει από την μία μέρα στην άλλη. Θέλει προσπάθεια και αγάπη και για αυτό εγώ και οι συνεργάτες μου προσπαθούμε να φέρουμε θετικές αλλαγές. Ευελπιστώ πως η απάντηση θα είναι τελείως διαφορετική σε λίγα χρόνια”.
– Τι θέλετε να αλλάξετε με τη νέα σας ιδιότητα;
“Θέλω καταρχήν να αλλάξω τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν οι φίλαθλοι τον Διαιτητή. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμείς. Να αλλάξουμε την νοοτροπία μας, την προσέγγιση μας και την εικόνα μας. Εγώ θα προσπαθήσω μέσα από τις εμπειρίες μου και τις γνώσεις μου να περάσω στα νέα παιδιά αυτά που χρειάζονται για να γίνουν σωστοί άνθρωποι και διαιτητές και ευελπιστώ πως σε λίγα χρόνια να μιλάμε για ανθρώπους με διαφορετική νοοτροπία. Θέλω όλοι να απολαμβάνουν τον σεβασμό που ένιωθα και εγώ όλα αυτά τα χρόνια στα Μεσσηνιακά γήπεδα μιας και όλοι αναγνώριζαν την προσπάθεια μου για δίκαιο παιχνίδι”.
– Με την είσοδο του VAR οι διαιτητές έγιναν καλύτεροι ή χειρότεροι με την έννοια ότι έχουν την ασφάλεια της τεχνολογίας και κάνουν περισσότερα λάθη;
Το VAR ήρθε στο ποδόσφαιρο για να επιλύσει προβλήματα με την παρέμβαση του σε σημαντικές λάθος αποφάσεις. Καθώς τα χρόνια θα περνούν, θα βελτιώνεται και αυτό. Μην ξεχνάμε ότι άνθρωποι – διαιτητές το χειρίζονται και αυτοί θέλουν το χρόνο τους. Τα λάθη δεν είναι σήμερα περισσότερα, απλώς η ταχύτητα του ποδοσφαίρου και η άμεση επανάληψη από πολλές κάμερες μας δίνουν πλέον την δυνατότητα να δούμε πόσα πολλά μπορούν να συμβούν σε ένα γήπεδο χωρίς να το αντιληφθεί σε φυσική ροή το ανθρώπινο μάτι”.
– Η επαγγελματική διαιτησία θα βοηθήσει ή θα μειώσει το ενδιαφέρον νέων παιδιών να ασχοληθούν;
“Η επαγγελματική διαιτησία είναι το επόμενο βήμα. Γιατί όλοι όσοι αγαπούν το ποδόσφαιρο, όταν φτάνουν σε ένα επίπεδο που μπορεί να χρειαστεί να επιλέξουν είτε ένα επάγγελμα για να εργαστούν, είτε την διαιτησία, θα μπορούν πλέον να τα συνδυάσουν. Και αυτό θα τους κάνει να είναι συγκεντρωμένοι μόνο πλέον σ’ αυτό, όπως άλλωστε, γίνεται και στο εξωτερικό”.
