Οι εποχές που οι παράγοντες της ΕΠΟ, πριν από τις εκλογές ήταν καθολικά και διαχρονικά συνδαιτυμόνες ενός (ή και περισσοτέρων…) προέδρου ΠΑΕ, πέρασαν. Τι να τους κάνουν; Πλέον οι πρόεδροι των ΕΠΣ (ή, όπως είχε βγει ο τίτλος για κάποιους με πολλαπλές ιδιότητες και πολλά ταξίδια βαπτιζόμενοι ως «βλαχοδήμαρχοι») πέρασε. Τα κίνητρα χάθηκαν.
Η διαιτησία πέρασε σε διεθνή χέρια και το μόνο που έχει απομείνει στην ΕΠΟ είναι οι ευθύνες. Ευθύνες βαριές, οικονομικά βάρη τεράστια, μια εθνική ομάδα διαλυμένη δίχως προπονητή, στρόφιγγα κλειστή από την UEFA, Ενώσεις που φυτοζωούν…
Ήταν μια μάχη Κοντονή – ΕΠΟ
Ήταν Φλεβάρης του 2017. Από το προηγούμενο έτος ως αρμόδιος για θέματα Αθλητισμού υφυπουργός , ο κ. Κοντονής, είχε ξεκινήσει τον πόλεμο στην ΕΠΟ. Φανερά και ωμά. Είχε καλέσει ως κατηγορούμενους, μέσω της εισαγγελίας, για την Κάρτα Υγείας, ακόμα και παράγοντες που δεν είχαν ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με το θέμα, όπως τον Νίκο Φύριο και τον Βαγγέλη Μαζαράκη. Προέδρους της λίγκας, οι οποίοι τελικά αθωώθηκαν κατά την ακροαματική διαδικασία με τον πρόεδρο του δικαστηρίου να απορεί για ποιο λόγο εκλήθησαν.
Ήταν ένας πόλεμος παραγόντων. Οι αποχρώσες ενδείξεις έδειχναν πως ο Γιώργος Γκιρτζίκης είναι με το άρμα του Ολυμπιακού. Ο Γραμμένος ξεκάθαρα με του ΠΑΟΚ. Ήταν μάχη…
Θεωρήθηκε ενταγμένος στο μπλοκ του Ολυμπιακού ο Ελευθεριάδης
Εκείνη την εποχή ο Γιώργος Γκιρτζίκης προσεταιρίστηκε στην σφαίρα επιρροής του έναν παράγοντα με τεράστια οικονομική επιφάνεια. Τον Δημήτρη Ελευθεριάδη. Αυτοδημιούργητος, με επενδύσεις στα ανατολικά μπλοκ, με πολυμήχανο μυαλό, με θητεία στον Πιερικό και στην Ένωση Πιερίας ως πρόεδρος. Το γνώριζε το αντικείμενο. Και όχι μόνον….
Οι σχέσεις Ελευθεριάδη με παράγοντες
Φίλος με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, γνωστός του Ιβάν Σαββίδη, είχε και ανοιχτή γραμμή με τον Αλαφούζο, αλλά ήξερε και τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Ήταν κοινής αποδοχής, κοντολογίς. Μα επειδή τον πρότεινε ως διάδοχό του ο Γιώργος Γκιρτζίκης, το χαρτί κάηκε. Τον θεώρησαν ενταγμένο στο μπλοκ του Ολυμπιακού κι έτσι ξεκίνησε ένας μιντιακός –και όχι μόνον- πόλεμος.
Ο Ελευθεριάδης –με φάρμες αλόγων στην Πιερία, με βραβευμένο εστιατόριο, με αποκλειστικότητα συνεργείου ΜΕΣΑ στο Άγιο Όρος στις Καρυές, με δεκάδες επιχειρήσεων, δεν το άντεξε. «Δεν με θέλουν μία , δεν τους γουστάρω ΔΕΚΑ». Μπαρουτοκαπνισμένος από τη ζωή, έβλεπε κείμενα αργυρώνητων εναντίων του και στις 29 Μαρτίου του 2017 τα βρόντηξε. Ηταν μια ημέρα που το ελληνικό ποδόσφαιρο είχε την ευκαιρία μέσω της ΕΠΟ να αλλάξει. Αλλά δεν άλλαξε ποτέ!
Η επιστολή που απέστειλε σε όσους τον λοιδορούσαν ήταν η εξής:
«Αγαπητοί φίλοι,
Θα ήταν, τουλάχιστον, μονόπλευρα εγωιστικό έως και θα άγγιζε τους πρόποδες της αχαριστίας, αν η τελεσίδικη απόφασή μου να αποσυρθώ από τον χώρο του ποδοσφαίρου, δεν συνοδευόταν με πλείστα και ειλικρινή ευχαριστώ, σε όσους επί 11 χρόνια με βοήθησαν στο ταξίδι του βασιλιά των Σπορ.
Πατώντας το πλήκτρο του «Ζ» ,της ταμειακής μηχανής στην εμπειρία της παραγοντικής περιπλάνησής μου, το μοναδικό που έχασα ήταν χρήματα. Αυτά με την βοήθεια του Θεού και τις επιχειρηματικές δραστηριότητές μου συμπληρώνονται…. Κέρδισα, ωστόσο, πολύ περισσότερα κι ανεκτίμητα….
Κέρδισα την εμπιστοσύνη αγνών φιλάθλων, οι οποίοι βρέθηκαν στο πλευρό μου ως προέδρου της ΠΑΕ Πιερικός. Κέρδισα την εκτίμηση μιας ολόκληρης κοινωνίας, μαζί με την αρωγή της –ανεξαρτήτως χρώματος- τοπικής αυτοδιοίκησης της Πιερίας. Κέρδισα –δίχως ανταλλάγματα φιλικές , είτε οικονομικές και κάθε άλλου είδους επιταγές…-, την αναγνώριση αρχικά της ποδοσφαιρικής Πιερίας και μετέπειτα μιας μεγάλης μερίδας φίλων.
Όλοι μαζί είχαμε ένα όραμα για το ποδόσφαιρο. Αυτό που πληρώσαμε και δεν μας πλήρωσε. Εκείνο που αγαπήσαμε και κάποιες στιγμές μας πίκρανε.
Από το 2006 ως πρόεδρος του Πιερικού, από το 2009 ως σύμβουλος της τοπικής Ένωσης και από το 2013 ως επικεφαλής μιας μεγάλης, αυθεντικής και ηθικής παρέας στην ΕΠΣ Πιερίας είχαμε κατορθώσει ο αυτονόητο: Να πάμε το ποδόσφαιρο λίγα βήματα πιο μπροστά. Ερασιτεχνικά, αργά, μα σταθερά κι έντιμα.
Η ανιδιοτελής αγάπη για το άθλημα, έπαιξε ρόλο στην οριστική απόφαση για αποστασιοποίησή μου. Όπως έλεγε ο Μακιαβέλι: «Ο ηγέτης αποκτά κύρος με το να είναι είτε αληθινός φίλος είτε πραγματικός εχθρός».
Δεν θα μπορούσα να γίνω εχθρός σε κάτι που αγάπησα και αφιέρωσα χρόνο, χρήματα, κόπο από την προσωπική ζωή και ειδικότερα από την ίδια μου την οικογένεια, που υπέμενε την απουσία μου.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ όσους έδειξαν εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου. Από τον απλό πολίτη, μέχρι τον κ. Γιώργο Γκιρτζίκη που μου εμπιστεύτηκε την σκυτάλη του επικεφαλής για τις εκλογές της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, όσους στάθηκαν δίπλα μου, αλλά κι ενδεχομένως απέναντί μου, καθώς εξακρίβωσαν πως δεν μπορώ να προβάρω το άκομψο κοστούμι του επαγγελματία παράγοντα.
Είμαι ευγνώμων και για τα καλά και για τα κακά που γνώρισα από το ποδόσφαιρο. Και τα δύο μου δίδαξαν πολλά. Καλή επιτυχία σε όλους όσοι θα συνεχίσουν να το υπηρετούν. Θεωρώ πως με όποιον τρόπο υπηρετείς κάτι, αυτό θα επιστρέψει ως αντάλλαγμα, ανταπόδοση και αντίδωρο. Γι΄ αυτό ελπίζω να το αγαπήσουν εξίσου το ίδιο. Σας ευχαριστώ και πάλι.
Με τιμή κι εκτίμηση.
Ένας απλός λάτρης του ποδοσφαίρου.
Δημήτρης Ελευθεριάδης».
