Αν ήμουν υπεύθυνος των προγραμμάτων ανάπτυξης στο μπάσκετ εδώ στις ΗΠΑ θα έβαζα τα παιδιά να παίξουν και ποδόσφαιρο. Αυτό βρίσκει τη ”μετάφρασή” του στο μπάσκετ. Το πρόβλημα στο μπάσκετ σήμερα είναι πως οι νέοι παίκτες θέλουν να σκοράρουν μόνο στο ένας εναντίον ενός και γενικώς να σκοράρουν. Είναι εκπληκτικό το πως καταφέρνουν να βάζουν την μπάλα στο καλάθι. Αλλά δεν καταλαβαίνουν πως να πασάρουν ή να κινούνται μέσα στο γήπεδο χωρίς να έχουν τη μπάλα. Αυτό το μαθαίνεις στο ποδόσφαιρο. Παίκτες που έχουν παίξει ποδόσφαιρο μεγαλώνοντας είναι καλύτεροι πασέρ. Ο Στιβ Νας; Είναι ένας εκπληκτικός πασέρ! Ο Τόνι Κούκοτς, που έβγαζε εκπληκτικές πάσες. Και δεν έχω αμφιβολία πως σε αυτό τους επηρέασε το ποδόσφαιρο.Τα παιδιά που παίζουν ποδόσφαιρο καταλαβαίνουν την έννοια και τη σημασία του τριγώνου στην ανάπτυξη της επίθεσης. Κατανοούν το πως πρέπει να πασάρεις και να “κόψεις” πίσω από αυτόν που αμύνεται, ή την πάσα στον κενό χώρο, να βρίσκεις τις κατάλληλες γωνίες. Αυτά είναι πολύ σημαντικά για το ποδόσφαιρο. Πρέπει να δημιουργείς ευκαιρίες για να σκοράρεις, να ξεμαρκαριστείς, να πασάρεις
Στιβ Κερ, head coach των Ουόριορς
